મહાત્મા ગાંધીના પ્રિય, 'વૈષ્ણવ જન તો તે કહિ' આ સ્તોત્ર 15 મી સદીના ગુજરાતના સંત કવિ નરસી મહેતા દ્વારા રચિત એક ખૂબ જ લોકપ્રિય સ્તોત્ર છે. તે વર્ણવે છે કે વૈષ્ણવ લોકો માટે આદર્શ અને વૃત્તિ કઈ હોવી જોઈએ. આ સ્તોત્ર ગાંધીજીની દૈનિક પ્રાર્થનામાં શામેલ હતો.
ચાલો આપણે ગાંધીજીને આ સ્તોત્રની લાઇનો જાણીએ-
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
પર દુ:ખે ઉપકાર કરે તો યે
મન અભિમાન ન આણે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
સકળ લોકમાં સહુને વંદે
નિંદા ન કરે કેની રે
વાચ કાછ મન નિશ્ચલ રાખે
ધન ધન જનની તેની રે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
સમદૃષ્ટિ ને તૃષ્ણા ત્યાગી
પરસ્ત્રી જેને માત રે
જિહ્વા થકી અસત્ય ન બોલે
પરધન નવ ઝાલે હાથ રે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
મોહ માયા વ્યાપે નહિ જેને
દૃઢ વૈરાગ્ય જેના મનમાં રે
રામ નામ શુ તાળી રે લાગી
સકળ તીરથ તેના તનમાં રે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
વણ લોભી ને કપટ રહિત છે
કામ ક્રોધ નિવાર્યાં રે
ભણે નરસૈયો તેનું દર્શન કરતાં
કુળ એકોતેર તાર્યાં રે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે
પર દુ:ખે ઉપકાર કરે તો યે
મન અભિમાન ન આણે
વૈષ્ણવ જન તો તેને કહિયે જે પીડ પરાઈ જાણે રે