એક દૂધવાળા પાસે એક ગાય હતી અને તે તેને દૂધ પીવડાવીને અને બજારમાં વેચીને પોતાનું ગુજરાન ચલાવતી હતી. આ સિવાય તેની પાસે પૈસા કમાવવાનું બીજું કોઈ સાધન નહોતું. એક દિવસ જ્યારે તે દૂધ વેચવા બજારમાં ગયો. તે દિવસે તેની ગાય તેના ઘરની સામે આવેલા તળાવમાં પડી ગઈ અને તે તળાવમાંથી બહાર ન નીકળી શકવાને કારણે તે તળાવમાં જ મરી ગઈ.
સાંજે જ્યારે દૂધવાળો પાછો આવ્યો ત્યારે તેણે જોયું કે તેની ગાય મરી ગઈ હતી. તે ખૂબ જ પરેશાન થઈ ગયો અને વિચારવા લાગ્યો. હવે તેનું જીવન કેવી રીતે ચાલશે? તે રાત્રે તે ઊંઘી શક્યો નહીં. બીજા દિવસે સવારે તે એ જ તળાવના કિનારે લાંબા સમય સુધી ચિંતિત બેઠો હતો.
ત્યારે તેના મનમાં વિચાર આવ્યો કે આમ બેસીને કંઈ નહીં થાય. આપણે આગળ વધવા માટે બીજો રસ્તો શોધવો પડશે. અમારી પાસે અન્ય માર્ગો હોઈ શકે છે. તેણે તે જ તળાવમાંથી માછલીઓ પકડીને બજારમાં વેચવાનું શરૂ કર્યું. આ કારણે તેને દૂધ કરતાં વધુ પૈસા મળવા લાગ્યા. ધીરે ધીરે તે ઘણો મોટો માણસ બની ગયો.
નૈતિક પાઠ: જે થાય છે તે સારા માટે જ થાય છે, જ્યારે કોઈ રસ્તો બંધ હોય ત્યારે આપણે નિષ્ક્રિય બેસી ન રહેવું જોઈએ. આપણે બીજી રીત શોધવી પડશે.
