રમનની વાર્તા, જે ખૂબ જ નાની ઉંમરમાં જીવનની ખૂબ મોટી શીખામણ આપી.
રમન અમીર અને સફળ ઉદ્યોગપતિ હતા. તેની દસ વર્ષની દીકરી હતી, જેનો નામ માયરા હતું એક દિવસ રમનજી તેમની પુત્રીથી બોલ્યા, આજે હું તમને જીવનના સૌથી મહાન શિક્ષા આપવા જઈ રહ્યો છું. પરંતુ કોઈને પણ તૂ તારો પરિચય ન આપવું. પછી તેણે ફેશન ડિઝાઈનરની સાથે મિરા તૈયાર થવા મોકલી દીધું. માયરા સુંદર દાગીના અને કિંમતી કપડાં પહેર્યા હતાં હવે માધવજીએ તેના ડ્રાઇવરને કહ્યું હતું કે, તેને શહેરની વચ્ચે બજારમાં મૂકી આવો.
બજારમાં ઘણા બધા લોકો હતા. પોતાને એકલા જોયા પછી, માયરા ડરી ગઈ અને રડવા લાગી. તેને બજારમાં એકલા ઉભા જોઈ દરેક તેમની તરફ આકર્ષિત થયું. દરેકને લાગ્યું કે આટલી વહાલી દીકરીને કોણ છોડીને ગયું. દરેક વ્યક્તિએ તેના માટે ચિંતા વ્યક્ત કરી હતી, અને કેટલાકએ પણ તેમની ખાતેર પણ કરી.
થોડી વાર પછી એક સજ્જન માણસ માયરાને તેના ઘરે છોડી દીધું. રમનજીએ ફરીથી માયરાને માટે તૈયાર થવા માટે મોકલ્યો.
આ સમયે શહેરના ગરીબ પરિવારને માયરાને તૈયાર કરવાની જવાબદારી આપવામાં આવી હતી. તે જૂના -ફાટેલા કપડાં પહેર્યો હતો અને બધા ઘરેણાં હટાવી દીધા. શહેર પછાત વિસ્તારોમાંથી પસાર થવાને કારણે, તેના વાળ ધૂળથી ભરાઈ ગયા હતા અને તેને બજારમાં છોડી હતી. પરંતુ આ વખતે કોઈએ તેને જોયો નથી. જે લોકો તેમની પહેલા ખાતેર કરી હતી, આ વખતે તેમણે માયરાને ફટકાર્યો. તે અપમાન સહન કરી શક્યું ન હતું. તે રમનજી પાસે પાછો આવી અને રડ્યો તેમણે તેમને સમગ્ર વાર્તા કહ્યું રમનજી, હું દિલગીર છું કે મેં તમને આવા અનુભવનો ઇરાદાપૂર્વક ભાગ આપ્યો છે. હું તમને શીખવવા માંગતો હતો કે
આજે તમારી સાથે જે થયું છે તે, તે કોઈની સાથે ક્યારેય નહીં કરવું. કોઇને તેના કપડાથી નહી પણ ઓળખવું જોઈએ.
